Crematie is een veelgekozen optie voor nabestaanden wanneer hun dierbare overlijdt. In Nederland worden er jaarlijks meer dan 100.000 crematies uitgevoerd. In dit artikel geven we antwoord op de vraag: wat gebeurt er bij een crematie bij de crematoria in Nederland. We zullen ook ingaan op de angst die nabestaanden kunnen hebben over authenticiteit van de as van hun dierbare en hoe deze angst kan worden weggenomen.

Wat gebeurt er bij een crematie?

Het crematieproces begint met het plaatsen van de overledene in een kist of op een baarplank die in de oven wordt geplaatst. De temperatuur in de oven wordt opgevoerd tot ongeveer 800 tot 1100 graden Celsius. Dit proces duurt gemiddeld  anderhalf uur.

Nabestaanden mogen bij de crematie aanwezig zijn. Verschillende crematoria hanteren eigen regels ten aanzien van hetgeen er mee de crematieoven in mag. Glazen objecten mogen nooit mee omdat die de oven kunnen beschadigen. Bij cremeren in een crematieoven brandt vrijwel geen vuur en ontstaat geen zichtbare rook. Het lichaam en de kist vergaan door de extreme hitte en gloeien rood.

Bij cremeren verbranden de kist en het weefsel van de overledene  grotendeels. De botten of beenderen vergaan deels tot as, maar verbranden niet helemaal tijdens de crematie.

Vermalen van de as

Om de crematieresten in een urn of assieraad te kunnen bewaren wordt de overgebleven botstructuur met behulp van een cremulator vermalen tot een wit-grijs poeder. Daarnaast bestaat ongeveer 15% van de as uit weefsel, kleding en het materiaal van de kist. Na de crematie wordt de as van de overledene verzameld in een container.

Wat gebeurt er met gouden kiezen na een crematie?

Tijdens het crematieproces kunnen gouden kiezen en andere metalen overblijven. Deze worden door de ovenist gescheiden van de rest van de as met behulp van een magneet. De metalen worden hergebruikt. Alle crematoria in Nederland doneren de opbrengst aan liefdadigheidsinstellingen. Het is niet mogelijk om de resterende edelmetalen na de crematie terug te eisen.

Crematiesteentje

Om de angst van nabestaanden weg te nemen dat de as die zij meekrijgen niet de as van hun dierbare is, wordt er bij aanvang van de crematie een crematiesteentje op de kist gelegd. Dit is een klein steentje met een uniek nummer dat aangeeft welke as bij welke overledene hoort. Het steentje verbrand net als de metalen niet bij de crematie. Bovendien veegt de operator van de oven na een crematie ook de laatste restjes as in de container. Door maximale zorgvuldigheid wordt de as van een dierbare in principe niet gemengd met andere as. Hierdoor kunnen nabestaanden zeker zijn dat ze de juiste as van hun dierbare ontvangen.

Een maand wachttijd

In Nederland is het wettelijk bepaald dat nabestaanden pas na één maand de as bij het crematorium kunnen ophalen. Op deze manier hebben nabestaanden tijd om te bedenken wat ze met de as willen doen. Ook kunnen zaken in het testament gewaarborgd worden en kan eventueel forensisch onderzoek plaatsvinden.

Conclusie: Het crematieproces in Nederland is een veilig en respectvol proces. Nabestaanden kunnen kiezen voor verdere verwerking van de as verwerking in een sierraad of kiezen voor een tastbare herinnering zoals een urn. Er zijn ook systemen zoals crematiesteentjes die ervoor zorgen dat nabestaanden zeker weten dat ze de juiste as van hun dierbare ontvangen.